#5 – Suci

Suci çok iri bir adamdı. Giysilerinin hepsi sanki uyku tulumundan yapılmışa benziyordu.

Başka insanın kötü ve gülünç durumlar yaşadığını görmek diye garip bir hobisi vardı ama kendisine bakılırsa acayip normaldi.

Suci parkta gezmeyi sevmezdi, kendi bahçe çitlerinin üstünden kafası uzatıp komşularının kavgalarını duymaya yeğ tutardı. Ama bugün bir istisnaydı. Yağmur yağdığı için her yer ıslanmıştı ve kesinlikle parkta çok komik şeyler olacaktı diye düşündü. 

Çuval gibi bir gömlek giyip parka mutlu mutlu gitti.

Parka gelir gelmez, tökezleyip kayarak düşen bir adam gördü. Az ötesinde ise guruldayarak güreşmeye tutuşan bir grup vardı. Hemen yanlarında, annesine parktaki en yıkık dökük lokantadan dondurma aldırmak için zırlayıp duran küçük bir kız ve dahası vardı, sıska bir çocuk bir ihtiyarın domates poşetini kapıp tabanları yağladı, zavallı ihtiyar ise yatışınca kıza kıza zehir zemberek sözleriyle harladı.

Suci için, bu pırıl pırıl sahneleri görmek gerçekten çok gülünçtü, tam kendisine göreydi!  

Ansızın, parkın köşesinde, gazete okuyan ince ve çok güzel bir kadın Suci’nin gözünü kamaştırdı. Kadının yanında, bembeyaz bir köpek vardı. Suci yavaşça kadını gözledi. Kadın kendi çantasını karıştırarak küçük bir mendil çıkartıp silkeleyerek yüzündeki terleri sildi.

Suci kalbi duracakmış gibi hissetti, bugün onun en şanslı günü müydü yoksa? Bu kadının Suci’nin aradığı aşkı olmadığını kim bilebilirdi ki?

Suci çaktırmadan kadına yaklaşmaya koyulup parmaklarına göz attı, hiç bir yüzük görmedi, kesin bekar bir kadındı diye kıkırdadı. Daha çok yaklaşmak için kadının önünde arşınlaya arşınlaya bişey arıyor gibi numara yaptı. Kadının gözleri hala gazetedeydi. Suci burnunu kıvırtıp kısık kükremeye benzeyen sesleri çıkarttı ama kadın hala bir heykel gibi onu hiçe saydı.

Başka çare yoktu, Suci butun gücüyle boğazını temizleyip kadına sordu “Affedersiniz! Burada oturabilir miyim? Köpeğiniz ısırır mı?”. Kadın, sonunda, gazeteden gözünü alıp Suci’ye bakarak “Köpeğim asla insanı ısırmaz” dedi.

Fırsatı kaçırmadan Suci hemen kadının yanında heyecanlı heyecanlı oturdu.

Anında, beyaz köpek Suci’nin bacağını ısırdı. Suci acı çekerek bir çığlık atıp “Hani köpeğiniz ısırmazdı?” diye guruldadı. Kadın beyaz köpeği parmağıyla gösterip sakin sakin fısıldadı: “ama bu benim köpeğim olduğunu söylemedim”. 

Published by Hoàng Lê Thanh Hà

A Turkey-addict.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: