#6 – Eşim

Eşim çok iyi espri yeteneğine sahip olan bir insandı, her zaman, her durumda şaka yapabilirdi. 

Bir gün, eşime güzel 2 aktristin resimini gösterdim, birisi ise Fahriye Evcen ve diğer olan ise Hande Erçel. Ona bu 2 kadının arasında birisini seçebilseydi kimi seçerdi diye sorduğumda eşim 2 resime şapşal şapşal baktı, gerçekten çok nefret verici bir bakıştı. Ama sanki benim öfkemi sezdi gibi, bana çok hızlı gözleri ilişip “Neden senin resmin yok burada? Daha kolay seçebilmem için resmini de göster!” dedi. Duygulanarak onun çok saf olmadığını düşünüp heyecanlı heyecanlı “Tamam benim resmim de olsun, hadi seç bakalım” diye söyledim. “Tabiki Hande Erçel seçerdim” dedi. 

Başka bir gün, silah ile ilgili belgesel filmi izlerken, başımı kaldırıp eşime neden tabancayla ateş etmek için bir gözü kapatmamız gerektiğini sordum. Eşim gülümseyip bana ağzımın süt koktuğunu söyledi ve onun anlatmasını dinlemek için doğrulmamı istedi. Zor yutkunmalı teknik bir ders dinlemek zorunda kalacağımı düşünerek ağır ağır doğruldum. “Ateş etmek için bir gözü kapatmamız gerekir çünkü 2 gözü birlikte kapatsak hiç bişey göremeyiz ki” dedi. 

Bir gün daha, en iyi arkadaşımla sohbet ettikten sonra eşime “eh biliyor musun, eski sevgilim benimle ayrıldığından beri şimdiye kadar her gün sarhoş olmuş” diye kıkırdayarak anlattım. Birdenbire, eşim başını iki yana sallayarak diliyle tık tık diye ses çıkarıp “Garip çocuk! Neden bu kadar uzun kutladığı aklımın ucundan bile geçmedi” dedi.